Vandaag in het nieuws: ProRail voorziet 45% meer treinreizigers in de komende 10 jaar, waarbij de sterkste groei wordt verwacht in Amsterdam. Daarom zullen alle stations in en rond Amsterdam op de schop worden genomen. In totaal gaat ProRail tot 2030 zeker 20 miljard steken in de opwaardering en vernieuwing van het spoor, al voorziet zij nu al dat dat bedrag bij lange na niet voldoende is. Welke contactvorm zal worden toegepast?
We zijn zeer benieuwd naar de contractvorm die ProRail gaat toepassen bij de contractering van aannemers voor de verschillende projecten. In de afgelopen jaren is immers gebleken dat de kosten van railinfraprojecten vaak de pan uit rijzen vanwege (onder andere) slechte contractering.
In onze praktijk zien wij geregeld dat voor dergelijke projecten overeenkomsten worden gesloten op basis van RAW-bestekken. De ontwerpverantwoordelijkheid ligt dan bij de opdrachtgever, zodat fouten in het ontwerp tot hoge kosten kunnen leiden die veelal moeten worden betaald van overheidsgeld. Aan de andere kant van het spectrum worden door opdrachtgevers overeenkomsten gesloten waarbij de UAV-GC 2005 worden toegepast en waarbij alle (ontwerp)risico’s bij de aannemer worden gelegd terwijl (voornamelijk) wordt geselecteerd op laagste prijs. Aannemers klagen dan dat ze worden uitgeknepen en dat het onredelijk is om van hen te verlangen dat zij alle risico’s overnemen. Dat leidt tot conflicten in de uitvoeringsfase, waardoor opdrachtgevers niet de ontzorging krijgen die zij met het toepassen van de UAV-GC wilden bereiken. Kortom, het lijkt moeilijk een balans te vinden.
Wij zijn van mening dat de UAV-GC op zich een uitstekende basis zijn voor het sluiten van (geïntegreerde) contracten voor grote (infra)projecten, op voorwaarde dat opdrachtgevers voldoende aandacht besteden aan de vraag wie van partijen bepaalde risico’s het beste kan beheersen. Wanneer zij dat doen ontstaan evenwichtige overeenkomsten en zullen zich weinig conflicten voordoen in de contractfase.
Hoewel de UAV-GC 2005 nu al voldoende basis zijn voor het sluiten van evenwichtige contracten, is besloten ze te actualiseren aan de hand van 30 knelpunten die vanuit de praktijk zijn geïnventariseerd en door een pré-adviescommissie zijn uitgewerkt. Het uitbrengen van de herziene versie van de UAV-GC, de UAV-GC 2018, wordt voorzien in het najaar.
Bij genoemde 30 knelpunten moet – naast een aantal procedurele wijzigingen – worden gedacht aan de hiervoor besproken onredelijke risicotoedeling, de beperking van (algehele) aansprakelijkheid, de informatieverstrekking door opdrachtgevers en de verantwoordelijkheid voor de juistheid daarvan (lees hier voor een eerder blog over dit onderwerp), en het feit dat het voor opdrachtnemers niet mogelijk is een wijziging van het ontwerp of de (wijze van) uitvoering af te dwingen terwijl dat noodzakelijk is om de opdracht uit te kunnen voeren.
Samenvattend is het doel van de actualisatie van de UAV-GC om het samenwerkingsproces tussen opdrachtgever en opdrachtnemer te verbeteren, en op die manier partijen te verbinden. En dat is dan ook ons advies aan ProRail: Bouw aan goede verbindingen!
Neem contact op